در اصطلاح فرانسوی به معنای قایق کوچک بیضی شکل کشیده است که با وجود منحنی هایی که دارد و به هم می رسند، نوک آن سنگ مارکیز را تشکیل می دهند.
در قسمت مرکزی خیلی روشن است و قسمت مرکزی خیلی بزرگی دارد که اصولاً باید عمق بزرگی داشته باشد زیرا زمانی که نور از سنگ می گذرد اگر عمق سنگ کم باشد تلالو سنگ هم خیلی کم می شود.
تراش مارکیز مثل تراش برلیان دارای 58 عدد سطح هندسی است. این تراش به دلیل اینکه خیلی تراش سختی است و مخصوصاً به خاطر نوک تیزی که دارد، در هنگام تراش خیلی شکننده می باشد و فقط از عهده استادکار بسیار قدیمی و حرفه ای بر می آید.
لوئی پانزهم برای اولین بار به جواهر تراش شخصی خودش گفت که یک الماس بدون نقص را تراش دهد به گونه ای که یادآور لبخند معشوقه اش باشد، اسم معشوقه اش مارکیز نام داشت که در واقع این تراش انجام می شود و به نام ایشان ثبت می گردد.